Beeldende therapie is een vorm van therapie waarbij tijdens de sessies met beeldende materialen wordt gewerkt. Denk hierbij aan schilderen, tekenen, klei, houtskool, etc. Zelfexpressie staat centraal bij deze vorm van therapie.
Wanneer ik zelf een sessie vanuit thuis wilde doen begon ik met het vinden van een rustige kamer, waar ik tijdens mijn sessie niet gestoord zou worden. Daarna ging ik rustig ademenen, en werd ik me zo heel bewust van mijn lichaam en gedachten. In deze momenten vond ik een onderwerp wat ik als vertrekpunt bij het creëren wilde gebruiken. Ik had bijvoorbeeld een keer een situatie waarin ik me heel losgetrokken van de wereld voelde. Ik ervaarde veel stress door verschillende factoren, en zo zat ik heel erg in mijn hoofd, terwijl de wereld om me heen wel verder bewoog. Uit deze gedachte zijn alien beelden gekomen, omdat ik me op dat moment zo voelde. Tijdens het rustig ademenen probeer ik te denken in beelden, en niet in woorden. Hoe voelt deze emotie? En hoe ziet zoiets er dan uit? Vloeiend of stekelig? Abstract of realistisch? Hierna begin met creëeren, dit doe ik voor onbepaalde tijd.
Nadat ik klaar ben ga ik reflecteren. Wat heb ik gemaakt, en hoe voel ik me daarbij? Wat zou ik nu met het werk willen doen? Wil ik het dicht bij me houden, of juist wegstoppen op een plek waar niemand het kan zien? Verder probeer ik woorden te binden aan de beelden die ik op dat moment heb gemaakt. Hierdoor leer ik mijn gedachtes en emoties beter begrijpen.
Dat is ook gelijk de reden waarom beeldend bezig zijn voor mij als vorm van therapie werkt. Doordat ik afstand kan nemen van de werken, en dus mijn emoties en gedachten, kan ik ze beter begrijpen of accepteren. De sessies waren voor mij ook een moment van rust, een moment waarop ik helemaal in het moment was, en niet nog met honderd andere dingen bezig was.